Cape Town it is!
Blijf op de hoogte en volg Ree
10 Oktober 2013 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Gisteren ben ik dan heus helemaal heel en veilig in Kaapstad geland. Wat een reis! Het wachten op Istanbul was geen pretje zonder water, zonder karretje voor de tassen (die waren op) en zonder pinpas, maar een aardige Koreaan die mij zijn Koreaanse alcohol uit een pakje en chemisch uitziende biefstukreepjes als cadeautjes wilde aanbieden, de bijzonder geklede mensen en het feit dat ik op de foto werd gezet omdat ik twee verschillende sokken aan had, maakte dat de tijd wat sneller ging.
Eenmaal in het vliegtuig naar Kaapstad kregen we om 2 uur ' s nachts een uitgebreid diner en werd ik door mijn 80+ buurman toegedekt met een extra dekentje terwijl ik sliep...wat een liefde!
En daar was ik dan, in Cape Town. Er stonden veel mensen te wachten met prachtige bordjes in hun handen..maar op geen van de bordjes stond ' Rian'.
Ik had al een voorgevoel dat het niet goed zou gaan met het ophalen en inderdaad... ;) Natuurlijk was ik vergeten mijn telefoonnummer te geven, of die van de mevrouw te vragen, dus contacten konden we elkaar niet.
Na een tijdje te hebben gewacht op een inmiddels leeg vliegveld ben ik zelf op weg gegaan naar het huis. Er was een aardige, behulpzame, doch niet zo'n stressbestendige taxixhauffeur die mij wel wilde wegbrengen.... er was alleen 1 probleem, zo bleek tijdens de rit..: hij wist de weg niet.
Nu zijn de taxi's hier niet zo supersonisch modern als in Nederland, gordels zijn er al amper, laat staan een navigatiesysteem. Geniaal! Hij belde het huis op voor directions (al skeurend op de snelweg), maar werd daar ook niet wijzer van (tis ook een beetje gek als een ongeduldige man aan de telefoon vraagt hoe hij bij je huis moet komen, terwijl hij vergeet te zeggen dat hij een taxichauffeur is..).
In ieder geval, na een aantal keer mensen langs de kant van de weg voor directions te hebben gevraagd, de nodige scheldwoorden te hebben gehoord,omdat die mensen volgens hem toch niet de goede weg hadden gewezen, de teller halverwege stop te hebben gezet en twee keer langs het huis te hebben gereden waren we er dan!
De deur werd open gedaan en ik kreeg meteen een tour door het huis.
Een Pippi Langkous huis vind ik het! Supermooi, van binnen en buiten, maar wel met een prachtige laag van ' Ode aan de Imperfectie'. Drie honden en een heus zwembad maken het plaatje compleet!
Inmiddels heb ik denk ik bijna iedereen die in het huis woont gezien: allemaal aardig en studerend. Vanmiddag ben ik met een van de huisgenootjes naar Kirstenbosch geweest, supermooi!
Morgen ga ik voor het eerst naar de kliniek van de kerk, en vanaf dan gaat het ' vrijwillige leven' beginnen!
Conclusie: so far, so good! en mijn 'moenie worry nie, alles sal reg kom' knop werkt prima :)
Groetjes in Nederland!!
PS: heb inmiddels een Afrikaans nummer: +27761787581
Eenmaal in het vliegtuig naar Kaapstad kregen we om 2 uur ' s nachts een uitgebreid diner en werd ik door mijn 80+ buurman toegedekt met een extra dekentje terwijl ik sliep...wat een liefde!
En daar was ik dan, in Cape Town. Er stonden veel mensen te wachten met prachtige bordjes in hun handen..maar op geen van de bordjes stond ' Rian'.
Ik had al een voorgevoel dat het niet goed zou gaan met het ophalen en inderdaad... ;) Natuurlijk was ik vergeten mijn telefoonnummer te geven, of die van de mevrouw te vragen, dus contacten konden we elkaar niet.
Na een tijdje te hebben gewacht op een inmiddels leeg vliegveld ben ik zelf op weg gegaan naar het huis. Er was een aardige, behulpzame, doch niet zo'n stressbestendige taxixhauffeur die mij wel wilde wegbrengen.... er was alleen 1 probleem, zo bleek tijdens de rit..: hij wist de weg niet.
Nu zijn de taxi's hier niet zo supersonisch modern als in Nederland, gordels zijn er al amper, laat staan een navigatiesysteem. Geniaal! Hij belde het huis op voor directions (al skeurend op de snelweg), maar werd daar ook niet wijzer van (tis ook een beetje gek als een ongeduldige man aan de telefoon vraagt hoe hij bij je huis moet komen, terwijl hij vergeet te zeggen dat hij een taxichauffeur is..).
In ieder geval, na een aantal keer mensen langs de kant van de weg voor directions te hebben gevraagd, de nodige scheldwoorden te hebben gehoord,omdat die mensen volgens hem toch niet de goede weg hadden gewezen, de teller halverwege stop te hebben gezet en twee keer langs het huis te hebben gereden waren we er dan!
De deur werd open gedaan en ik kreeg meteen een tour door het huis.
Een Pippi Langkous huis vind ik het! Supermooi, van binnen en buiten, maar wel met een prachtige laag van ' Ode aan de Imperfectie'. Drie honden en een heus zwembad maken het plaatje compleet!
Inmiddels heb ik denk ik bijna iedereen die in het huis woont gezien: allemaal aardig en studerend. Vanmiddag ben ik met een van de huisgenootjes naar Kirstenbosch geweest, supermooi!
Morgen ga ik voor het eerst naar de kliniek van de kerk, en vanaf dan gaat het ' vrijwillige leven' beginnen!
Conclusie: so far, so good! en mijn 'moenie worry nie, alles sal reg kom' knop werkt prima :)
Groetjes in Nederland!!
PS: heb inmiddels een Afrikaans nummer: +27761787581
-
10 Oktober 2013 - 21:30
Femke:
Dikkkke vette LIKE! Wat ben je toch een stoertje in zulke situaties!
Ga alles maar rustig ontdekken, veel succes morgen!
Big hug, Fem -
10 Oktober 2013 - 21:37
Marlies:
Drie honden en een zwembad, daar kan geen een Huize Eva tegenop! Wat klinkt dit toch reteavontuurlijk, super knap dat je niet gillend gek wordt! Succes met beginnen, laat snel je verhalen horen! X -
10 Oktober 2013 - 22:13
Ree Ree:
Oh ja! Uiteindelijk bleek de mevrouw heus wel op het vliegveld te zijn... ze stond alleen bij de binnenlandse vluchten te wachten, omdat mijn vliegtuig vanuit Johannesburg aankwam (maar toch een internationale vlucht was... confusing indeed). Toen ze eenmaal bij de internationale vluchten kwam kijken, was ik inmiddels gevlogen. In ieder geval werd ik dus wel verwacht en was ik prachtig mooi welkom geheten als we elkaar hadden gezien! ;) -
10 Oktober 2013 - 22:16
Jo:
way to go chick! :-) big hug -
10 Oktober 2013 - 22:30
Marijie:
Waajoo, dat huis!
Fijn dat je safe en sound bent.
Enjoy big time dearne!
Zet m op! :) -
11 Oktober 2013 - 10:59
Gretske:
Nog 1 vraag, hoe wist je dat die man van 80 je had toegedekt, terwijl je sliep? Dat kun je toch niet zien als je slaapt..?
-
11 Oktober 2013 - 12:01
Hermieke Nitrauw:
Nice :) -
11 Oktober 2013 - 12:40
Elsbeth:
Super exciting Rian! Can't believe you took a taxi! xxxxxx -
11 Oktober 2013 - 18:46
Ree Ree:
haha Gretske ;) Ik werd half wakker, omdat ie nogal clumsy was met zn trillende handen. En bij het ontbijt vertelde hij het nog netjes dat ie me had toegedekt, haha. -
14 Oktober 2013 - 15:25
Ruben:
Mooie verhalen Rian ! Super vet ! Stiekem ook een beetje jaloers ... . Ga er voor he ! Ben benieuwd naar je volgende verslag !
gr Ruben
